Akte van naamaanneming (1811)

Op 18 augustus 1811 vaardigt Keizer Napoleon een decreet uit dat onderdanen die nog geen familienaam voeren, verplicht zijn er één aan te nemen. In het westen van het land is dat al langere tijd gebruik, maar in grote delen van Noord- en Oost-Nederland voeren velen nog het patroniem (= vadersnaam). Zo ook mijn voorvader Hendrik Scheltes. Zijn naam is Hendrik, hij is de zoon van Schelte.

Gehoor gevend aan de oproep van Keizer Napoleon stapt Hendrik Scheltes uit Doniaga op 24 december 1811 het gemeentehuis van Langweer binnen en verklaart dat hij voor zichzelf en zijn kinderen de familienaam Brantsma aanneemt. Er is blijkbaar familieoverleg geweest, want ook Hendriks broers Abe en Gerben voeren vanaf dat moment dezelfde familienaam.

Volgens meerdere bronnen is de familienaam Brantsma ontleend een stuk grond in de nabijheid van de boerderij van Hendrik Scheltes: it Brânlân, ook wel Brandeland genoemd. Met het aannemen van deze familienaam drukte Hendrik Scheltes ongetwijfeld de verbondenheid van een boer met zijn land uit.

It Brânlân

Hendrik blijft zijn leven lang de naam Brantsma voeren. Dat doen ook zijn broer Abe en zijn zoon Schelte, maar zijn broer Gerben en de meeste van zijn kinderen schrijven de naam al gauw als Brandsma en zo is het tot op de dag van vandaag gebleven.